تکنیک‌های غواصی عمیق
در پایان این درس، شما قادر خواهید بود:
- اهمیت حفظ ارتباط با دوستتان را توضیح دهید
- نحوه انجام فرود و صعود در غواصی عمیق را شرح دهید
- توضیح دهید که چگونه مصرف بنزین با عمیق‌تر شدن غواصی تغییر می‌کند
تماس با دوستان
جدایی همراهان در طول غواصی‌های عمیق از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است زیرا می‌تواند منجر به پایان غواصی شود. دلیل این امر این است که اغلب گاز کافی وجود ندارد و زمان توقف برای پیدا کردن یکدیگر و ادامه غواصی وجود ندارد. برای جلوگیری از جدا شدن:
-
با نزدیک ماندن و حفظ تماس بصری در هنگام نزول و صعود، تماس را حفظ کنید. در کف آب، شنا کردن در کنار یکدیگر مفید است.
-
اگر رهبری تیم را بر عهده دارید، به آرامی شنا کنید و مرتباً با دوست خود مشورت کنید.
-
از تماس فیزیکی برای ماندن در کنار دوستتان استفاده کنید، مثلاً دست‌هایش را بگیرید یا در جاهایی که دید کمی دارید، به بند BCD آویزان شوید.
به یاد داشته باشید که اگر ارتباطتان با همراهتان قطع شد، به مدت یک دقیقه او را جستجو کنید. اگر بعد از یک دقیقه او را پیدا نکردید، باید به سطح آب بیایید و دوباره به او ملحق شوید.
فرود و صعود برای غواصی عمیق
وقتی غواصی می‌کنید و کف آب قابل مشاهده است، جهت‌یابی معمولاً ساده است. با این حال، وقتی نمی‌توانید کف آب را ببینید، ممکن است مفید باشد که ابتدا با پاها پایین بیایید. این حالت سرگیجه را کاهش می‌دهد و به شما کمک می‌کند جهت‌یابی خود را حفظ کنید. بسیاری از غواصان در این حالت، تعادل را آسان‌تر می‌یابند. به عنوان یک روش جایگزین، می‌توانید در حالی که سرتان کمی بالاتر از پاهایتان است، در حالت «اسکای‌دایو» پایین بیایید.
کنترل شناوری برای تنظیم سرعت صعود و نزول شما در حین غواصی بسیار مهم است. با این حال، در برخی موقعیت‌ها، مانند غواصی در جریان، ممکن است لازم باشد بدون از دست دادن تماس با طناب، صعود یا نزول خود را کند یا متوقف کنید. به طور معمول، شما طناب را نگه می‌دارید، اما اگر به هر دو دست آزاد نیاز دارید یا دست دیگرتان مشغول است، این ممکن است امکان‌پذیر نباشد.
در چنین شرایطی، دو روش وجود دارد که می‌توانید از آنها استفاده کنید. اول، می‌توانید آرنج خود را روی طناب قرار دهید. این روش سریع است و سرعت شما را کاهش می‌دهد. با این حال، اگر نیاز به انجام کاری دارید که به زمان و تلاش بیشتری نیاز دارد، مانند تنظیم سیستم وزنه، می‌تواند خسته‌کننده و ناراحت‌کننده باشد.
روش دوم شامل پیچیدن پایتان دور طناب است و در درجه اول برای توقف استفاده می‌شود. وقتی در موقعیت قرار گرفتید، در صورت نیاز می‌توانید چند دقیقه در آنجا بمانید.
ایستگاه‌های ایمنی
توقف‌های ایمنی یک روش استاندارد در غواصی هستند، به خصوص پس از غواصی در اعماق قابل توجه. این توقف‌ها ضروری هستند زیرا با پایین رفتن غواص به آب‌های عمیق‌تر، فشار افزایش یافته باعث می‌شود بدن نیتروژن بیشتری جذب کند. صعود سریع بدون اینکه به بدن فرصت داده شود تا نیتروژن اضافی را از گاز خارج کند، می‌تواند منجر به بیماری رفع فشار شود.
با توقف ایمنی در اعماق کمتر برای چند دقیقه قبل از بالا آمدن به سطح، غواصان به بدن خود اجازه می‌دهند تا به تدریج نیتروژن انباشته شده را آزاد کند. این امر خطر بیماری رفع فشار را کاهش می‌دهد و بازگشت ایمن‌تری را به سطح تضمین می‌کند.
چه یک توقف ایمنی معمول باشد و چه یک توقف برداشت فشار اضطراری، هر دو نقش حیاتی در تضمین ایمنی و رفاه غواصان دارند. رعایت دقیق این رویه‌ها توسط غواصان برای به حداقل رساندن خطرات مرتبط با اکتشافات اعماق دریا بسیار مهم است.
توقف های رفع فشار اضطراری
تصور کنید که برای مدت طولانی در اعماق آب غواصی کرده‌اید و ناگهان، کامپیوتر غواصی شما شروع به چشمک زدن هشدارهایی می‌کند که نشان می‌دهد بیش از حد در عمق مانده‌اید. بله، درست است؟ در این سناریو، باید سریع اقدام کنید.
توقف‌های اضطراری برای رفع فشار زمانی ضروری هستند که غواص مدت زیادی را در عمق سپری کند و در نتیجه نیتروژن اضافی در بدنش تجمع یابد. این توقف‌ها برای جلوگیری از خطرات جدی سلامتی مرتبط با بیماری رفع فشار، مانند درد مفاصل، بی‌حسی، سرگیجه و در موارد شدید، حتی فلج یا مرگ، بسیار مهم هستند.
اگر از کامپیوتر غواصی استفاده می‌کنید، این کامپیوتر در مورد توقف‌های لازم در طول غواصی به شما راهنمایی می‌دهد. شما باید تا زمانی که تمام توقف‌های خود را انجام نداده‌اید، کامپیوتر غواصی خود را دنبال کنید. با این حال، اگر کامپیوتر شما از کار افتاده است یا از آن استفاده نمی‌کنید، باید به دستورالعمل‌های زیر توجه کنید.
اگر کمتر از ۵ دقیقه از حد مجاز رفع فشار خود تجاوز کرده‌اید، به مدت ۸ دقیقه در عمق ۵ متری توقف کنید و حداقل ۶ ساعت از غواصی خودداری کنید. از طرف دیگر، اگر بیش از ۵ دقیقه از حد مجاز رفع فشار خود تجاوز کرده‌اید، باید توقف ۵ متری خود را به ۱۵ دقیقه افزایش دهید و حداقل ۲۴ ساعت از غواصی خودداری کنید. رعایت این دستورالعمل‌ها برای اطمینان از ایمنی شما در طول و بعد از غواصی ضروری است.
شناوری برای غواصی عمیق
همانطور که قبلاً آموخته‌اید، اطمینان از وزن مناسب قبل از غواصی بسیار مهم است. به عبارت دیگر، در حالی که تمام تجهیزات خود را پوشیده‌اید و یک BCD خالی دارید، باید در سطح چشم شناور شوید و نفس عادی خود را حبس کنید و هنگام بازدم به آرامی پایین بیایید. پس از تنظیم برای یک سیلندر پر، دو کیلوگرم اضافه کنید. به یاد داشته باشید که غواصی‌های عمیق می‌تواند باعث فشرده شدن لباس غواصی شما و از دست دادن خاصیت شناوری شود، که ممکن است منجر به از دست دادن بیشتر خاصیت شناوری شود. با این حال، وزن را کاهش ندهید، در غیر این صورت ممکن است بیش از حد شناور باشید که نتوانید در پایان غواصی توقف ایمنی مؤثری داشته باشید.
تنظیم منظم شناوری برای جلوگیری از نزول و صعود ناگهانی ضروری است. سعی کنید هنگام رسیدن به عمق مورد نظر، شناوری خنثی داشته باشید. این امر در مورد رسیدن به ایستگاه ایمنی در طول صعود نیز صدق می‌کند. با انجام نزول‌های آهسته، می‌توانید خطر ابتلا به فشار ناشی از ماسک، گوش، سینوس یا لباس غواصی را به حداقل برسانید و از آسیب به موجودات دریایی جلوگیری کنید. صعود آهسته همچنین برای کاهش احتمال بیماری ناشی از کاهش فشار توصیه می‌شود.
شما می‌توانید در دوره‌های آموزشی NovoScuba Buoyancy و Adventure Dive اطلاعات بیشتری در مورد بهبود شناوری خود کسب کنید.
تکنیک‌های تنفس برای غواصی عمیق
حفظ الگوی تنفس آهسته، عمیق و مداوم در حین غواصی عمیق بسیار مهم است. باید از فشار بیش از حد اجتناب شود زیرا با عمیق‌تر رفتن در غواصی‌های عمیق، گاز متراکم‌تر می‌شود و به انرژی تنفسی بیشتری نیاز دارد. تنفس خیلی سریع می‌تواند باعث تنگی نفس شود و این احساس را ایجاد کند که رگولاتور گاز کافی را تأمین نمی‌کند. توصیه می‌شود از هرگونه فعالیت شدیدی که می‌تواند منجر به تنفس سریع شود، خودداری شود.
سعی کنید نفس‌های عمیق و آهسته از شکم بکشید تا در طول غواصی به طور مؤثر نفس بکشید. این تکنیک به شما امکان می‌دهد ریه‌های خود را از پایین پر کنید، که منجر به تبادل بهتر گاز در عین مصرف انرژی کمتر می‌شود. همچنین این روش، آرام‌ترین روش تنفس است و می‌تواند به شما در حفظ تکنیک‌های بهینه تنفس کمک کند.
مصرف گاز
وقتی صحبت از غواصی عمیق می‌شود، مهم است به یاد داشته باشید که هر چه عمیق‌تر بروید، سریع‌تر از گاز خود استفاده خواهید کرد. این بدان معناست که باید مصرف گاز خود را به صورت محافظه‌کارانه برنامه‌ریزی کنید. فشار چرخش خود را با گاز کافی برای بازگشت، صعود، توقف ایمنی و ذخیره برنامه‌ریزی کنید. برنامه‌ریزی برای ذخیره بزرگتر از حد معمول همیشه ایده خوبی است، زیرا در غواصی‌های عمیق ممکن است به سرعت شرایط اضطراری پیش بیاید.
در برخی موارد، ممکن است غواصی خود را عمیق شروع کنید اما در نهایت در عمق کم به پایان برسانید. فشار چرخش خود را بر این اساس برنامه‌ریزی کنید و فرض کنید که به بخش کم‌عمق‌تر و طولانی‌تری از غواصی خواهید رسید. این به شما امکان می‌دهد تا میزان مصرف گاز خود را برنامه‌ریزی کرده و از غواصی خود لذت ببرید.
مهم است به یاد داشته باشید که شرایط اضطراری کمبود گاز یا تمام شدن گاز می‌تواند در غواصی عمیق سریع‌تر به بحرانی تبدیل شود. برای جلوگیری از این اتفاق، حتماً مرتباً میزان گاز باقی‌مانده خود را بررسی کنید. هر چه عمیق‌تر غواصی کنید، باید بیشتر آن را بررسی کنید.